عناصر مشابهة

الإشتراك في نية الصيام بين الفرض والنفل: دراسة فقهية

تفصيل البيانات البيبلوغرافية
العنوان بلغة أخرى:Shared Inteation in Obligatory and Voluntary Fasting: A Fiqh Study
Berkengsi Alat Puasa Antara Yang Wajib dan Naafil: Kajian Fekah
المصدر:مجلة الإسلام في آسيا
الناشر: الجامعة الإسلامية العالمية
المؤلف الرئيسي: صالح، إيمان بنت محمد يوسف (مؤلف)
المجلد/العدد:مج18, ع1
محكمة:نعم
الدولة:ماليزيا
التاريخ الميلادي:2021
الصفحات:31 - 56
ISSN:1823-0970
رقم MD:1161270
نوع المحتوى: بحوث ومقالات
اللغة:Arabic
قواعد المعلومات:IslamicInfo
مواضيع:
رابط المحتوى:
الوصف
المستخلص:لما كان الصيام من أعظم العبادات التي يتقرب بما إلى الله عز وجل، وهو الركن الرابع من أركان الإسلام، ولما كانت النية معيارا لتصحيح الأعمال؛ فحيث صلحت النية صلح العمل، وحيث فسدت النية فسد العمل، وإنما شرعت النية لتمييز العادة من العبادة، أو لتمييز رتب العبادة بعضها عن بعض، ولما كانت مسألة الاشتراك في النية من المسائل التي تناثرت أطرافها بين كتب الفقه المذهبي وكتب الفقه عموما، وكتب الفروع الفقهية، مما أوجد لبسا لدى كثير من الناس، وكثرت أسئلة العوام للمفتين عنها، حيث يسعى المرء لتحصيل الخبر والثواب، ومن ذلك أن يعدد النيات للعمل الواحد والعبادة الواحدة، فإن الهدف من هذا البحث هو بيان مدى مشروعية التشريك في نية الصيام سواء كان بين فرضين، أو نفلين، أو فرض ونفل.

Fasting has always been one of the greatest devotional rites whereby one can achieve proximity with Allah. It is the fourth pillar in Islam. According to Islam, the intention is considered as the basis for the uprightness of an act. If the intention is sincere, the whole act based on that shall be surely correct, and if the intention is insincere, the whole act shall be incorrect. The intention is from the angle of Islamic jurisprudence looked at as a criterion legalized to differentiate habits from devotional practices and to discern various levels of devotional acts. The issue of relationship between intention and the acts has been thoroughly discussed in the sources of Islamic jurisprudence. Yet, the issue is unclear and rather confusing due to the doctrinal approach to the issue of intention. Generally, the people feel embarrassed over this situation. It is because the masses feel concerned over the true rewards of their acts in general and the devotional rituals in particular. This research is aimed at reidentifying the extent of legitimacy of combining fasting intentions either in obligatory prescriptions (fard), or in voluntary acts (nafJ).

Puasa sentiasa dianggap diantara ibadah terbesar, di mana seseorang mendekatkan dirinya kepada Allah swt. Ia juga merupakan rukun keempat dalam Islam. Dalam iabdah pausa, mat diambil kira sebagai penentu sah atau tidak puasa dilakukan. Sekiranya niat berpuasa ikhlas kerana Allah swt maka, sahlah puasa namun jika niat seseorang tidak ikhlas maka puasanya dikira tidak sah. Niat membezakan antara amalan kebiasaan dengan ibadat serta membezakan antara bentuk-bentuk ibadat. Isu menggabungkan niat adalah salah satu isu yang sering dibincangkan dalam pelbagai buku fekah yang am dan spesifik dan telah menimbulkan kekeliruan dan persoalan dalam minda masyarakat. Ini disebabkan seseorang itu sentiasa mencari pahala dan inilah yang menyebabkan mereka berhati-hati apabila menggabungkan beberapa niat dalam melakukan satu ibadah. Tujuan utama kajian ini adalah untuk menggambarkan sejauh mana kesahihan menggabungkan niat puasa sama ada dalam dua perkara wajib, dua perkara sunnah atau satu perkara wajib dan sunnah.